Bartosz Balcerzak: W ostatnich latach wzrosła świadomość społeczeństwa polskiego na temat negatywnego wpływu zanieczyszczeń powietrza na ludzkie zdrowie. […] Jednakże wiele rodzajów zanieczyszczeń powietrza uwalnia się z produktów oraz przedmiotów znajdujących się w naszych mieszkaniach i domach. Źródłami emisji mogą być elementy konstrukcyjne budynku, elementy wyposażenia lub umeblowania, a także wiele przedmiotów i produktów powszechnego użycia, które stosujemy w trakcie takich codziennych czynności jak np. gotowanie, sprzątanie lub pranie. Wiele z tych ostatnich kupujemy i przynosimy do domu sami, nieświadomi tego, że mogą się one przyczynić do pogorszenia zdrowia naszego lub bliskich (w tym dzieci).
Trzydziesty czwarty miniwywiad z cyklu „Trzy pytania do absolwenta”, w którym nasi absolwenci opowiadają o życiu zawodowym po studiach w Instytucie Zdrowia Publicznego. Celem cyklu jest prezentacja doświadczeń i perspektyw (w tym cennych porad zawodowych) profesjonalistów zdrowia publicznego zarówno w Polsce, jak i na świecie. Dzisiaj prezentujemy historię Anny Pawińskiej, która ukończyła studia magisterskie na kierunku zdrowie publiczne w 2016 roku i pracuje w Jagiellońskim Uniwersytecie Trzeciego Wieku.
Magdalena Mijas: Do uczestnictwa w projekcie zaproszono zarówno pary jedno- jak i różnopłciowe, w których jedna z osób była zakażona HIV. Takie pary w literaturze opisywane są jako pary z sero-niezgodnością, mieszanym statusem serologicznym lub jako pary plus/minus. Celem projektu było oszacowanie częstotliwości z jaką dochodzi do zakażeń na skutek kontaktów seksualnych bez prezerwatywy, w sytuacji gdy wiremia osoby żyjącej z HIV jest poddana skutecznej supresji, czyli wynosi mniej niż 200 kopii wirusa w mililitrze krwi. […] Te i wcześniejsze doniesienia z badań realizowanych w parach z sero-niezgodnością dały impuls do rozpoczęcia w 2016 roku […] społecznej kampanii, której tytuł stanowi jednocześnie jej kluczowe przesłanie: […] Niewykrywalny=Niezakażający. Celem jej jest popularyzacja wyników badań wskazujących na brak ryzyka transmisji HIV od osoby, która ma niewykrywalną wiremię i przyjmuje regularnie leki.
Trzydziesty trzeci miniwywiad z cyklu „Trzy pytania do absolwenta”, w którym nasi absolwenci opowiadają o życiu zawodowym po studiach w Instytucie Zdrowia Publicznego. Celem cyklu jest prezentacja doświadczeń i perspektyw (w tym cennych porad zawodowych) profesjonalistów zdrowia publicznego zarówno w Polsce, jak i na świecie. Dzisiaj prezentujemy historię Patrycji Pióro, która ukończyła studia licencjackie na kierunku zdrowie publiczne w 2014 roku i pracuje w Szpitalu w Lublinie.
Marta Malinowska-Cieślik: Celem naszych badań była ocena społecznych i behawioralnych uwarunkowań pozytywnej postawy nastolatków wobec siebie i wobec życia. Badanie przeprowadzono na reprezentatywnej grupie młodzieży szkolnej w wieku 15-17 lat – w sumie 2562 uczniów szkół gimnazjalnych i ponadgimnazjalnych. […] Na podstawie uzyskanych wyników można wnioskować, że programy promocji zdrowia psychicznego nastolatków, szczególnie dziewcząt, powinny obejmować działania ukierunkowane przede wszystkim na rozwijanie ich interpersonalnych kompetencji oraz promowanie aktywności fizycznej.