Karolina Miłkowska, Andrzej Galbarczyk: Od grudnia 2019 r. pandemia COVID-19 szybko rozprzestrzeniła się na cały świat, dramatycznie zwiększając narażenie na patogeny w wielu krajach. Zmiana w rozpowszechnieniu patogenów w środowisku podczas pandemii COVID-19 stworzyła unikalne warunki do badania związku między poziomem wstrętu a narażeniem na patogeny w obrębie jednej populacji. Jeśli wstręt rzeczywiście służy jako pierwsza linia obrony przed patogenami, ludzie powinni wykazywać większy wstręt do patogenów podczas pandemii niż w okresie mniejszego narażania na infekcje. Grupa naukowców z Zakładu Zdrowia i Środowiska, Instytutu Zdrowia Publicznego przeanalizowała czy pandemia COVID-19 wpłynęła na wzmożone odczuwanie wstrętu.
Czterdziesty siódmy miniwywiad z cyklu „Trzy pytania do absolwenta” – przygotowanego przez Ilonę Nenko – w którym nasi absolwenci opowiadają o życiu zawodowym po studiach w Instytucie Zdrowia Publicznego. Celem cyklu jest prezentacja doświadczeń i perspektyw profesjonalistów zdrowia publicznego zarówno w Polsce, jak i na świecie. Dzisiaj prezentujemy historię Beaty Michalaka, która ukończyła studia magisterskie na kierunku zdrowie publiczne w 2011 roku i dziś zajmuje się obsługą administracyjną oraz monitorowaniem niekomercyjnych badań klinicznych prowadzonych przez Uniwersytet Jagielloński Collegium Medicum.
Czterdziesty szósty miniwywiad z cyklu „Trzy pytania do absolwenta” – przygotowanego przez Ilonę Nenko – w którym nasi absolwenci opowiadają o życiu zawodowym po studiach w Instytucie Zdrowia Publicznego. Celem cyklu jest prezentacja doświadczeń i perspektyw (w tym cennych porad zawodowych) profesjonalistów zdrowia publicznego zarówno w Polsce, jak i na świecie. Dzisiaj prezentujemy historię Arkadiusza Michalaka, który ukończył studia magisterskie na kierunku zdrowie publiczne w 2009 roku i jest dyrektorem przychodni w grupie PZU Zdrowie.
Zuzanna Kazibudzka: Bioetyka można uznać za dziedzinę stosunkowo młodą, bo wyodrębnioną dopiero w XX wieku, aczkolwiek dynamiczną. Szybki rozwój wiedzy medycznej i biologicznej w ostatnim stuleciu nie miałby miejsca bez licznych eksperymentów. Niestety wiele z dotychczasowych badań przeprowadzonych było w sposób nieetyczny i niehumanitarny, narażając na cierpienie i zagrażając życiu osób im poddawanym, w dodatku często bez ich zgody. Ujawnienie ciemnej strony innowacji spowodowało reakcję opinii publicznej i zmusiło rządzących do podjęcia działań. Rozpoczęto wprowadzanie restrykcji oraz norm wyznaczających granice i reguły prowadzenia doświadczeń.
Włodzimierz Cezary Włodarczyk: W książce, po omówieniu najważniejszych – jak się wydaje – koncepcyjnych problemów systemów zdrowotnych, przedstawiamy pięć wybranych funkcjonujących współcześnie systemów zdrowotnych. Ich dobór spowodowany był następującymi względami: pierwszy publiczny system ubezpieczeniowy (Niemcy), pierwszy publiczny system zaopatrzeniowy (Zjednoczone Królestwo), dominujący system rynkowy (USA), system uznawany za najlepszy system europejski (Szwajcaria), system wielokrotnie uznany za najlepszy, a obecnie zajmujący miejsce drugie w Europie (Niderlandy). Powody przedstawienia rozwiązań modelowych są oczywiste, a zaprezentowanie systemów najlepszych może przyczynić się do popularyzacji rozwiązań przynoszących satysfakcjonujące efekty. W Polsce, od lat reformującej służbę zdrowia, poznanie takich rozwiązań może przynieść wymierne korzyści.