Kolejny miniwywiad z cyklu „Trzy pytania do absolwenta” (nr 24) – przygotowanego przez Ilonę Nenko – w którym nasi absolwenci opowiadają o życiu zawodowym po studiach w Instytucie Zdrowia Publicznego. Celem cyklu jest prezentacja doświadczeń i perspektyw (w tym cennych porad zawodowych) profesjonalistów zdrowia publicznego zarówno w Polsce, jak i na świecie. Dzisiaj prezentujemy historię Agnieszki Woźniak, która ukończyła studia magisterskie na kierunku zdrowie publiczne w 2012 roku i pracuje w firmie farmaceutycznej.
Maciej Furman: Migracja wiąże się z wieloma konsekwencjami politycznymi, społecznymi i gospodarczymi. Bezpośrednio wpływa na sytuację państw i kondycję społeczeństw zarówno przyjmujących, jak i opuszczanych. […] Migracja jako zjawisko społeczne wymaga wielowymiarowego spojrzenia. Skutkiem jego braku są nieporozumieniami na wielu płaszczyznach. Jedną z podstawowych instytucji, które mają kontakt z migrantami i samym zjawiskiem migracji jest ochrona zdrowia.
Mariusz Duplaga: […] pojęcie kompetencji e-zdrowotnych ogniskuje się na zdolności znajdowania i wykorzystania informacji dotyczących zdrowia, z tym, że zdobywanych w Internecie. Opracowanie pierwszej koncepcji kompetencji e-zdrowotnych przypisuje się dwóm kanadyjskim badaczom, Cameronowi Normanowi i Harveyowi Skinnerowi. W 2006 roku […] opublikowali oni […] wyniki oceny poziomu tych kompetencji w grupie młodzieży uczęszczającej do szkół średnich. Dokonali tego przy pomocy narzędzia nazwanego Skalą Kompetencji e‑Zdrowotnych w skrócie eHEALS (eHealth Literacy Scale). […] Do tej pory nie była dostępna polskojęzyczna wersja skali eHEALS. Dzięki staraniom pracowników Zakładu Promocji Zdrowia naszego Instytutu ten brak został uzupełniony…
Mariusz Duplaga: Społeczność osób z niepełnosprawnościami jest narażona na znaczące wykluczenie cyfrowe. Wynika ono głównie z gorszej sytuacji społeczno-ekonomicznej, a w dużo mniejszym stopniu z trudności w korzystaniu z technologii spowodowanych samą niepełnosprawnością. […] osoby z niepełnosprawnościami są wymienianie wśród tych grup, które są najbardziej narażone na wykluczenie cyfrowe. Z drugiej strony, rozwój technologii informacyjnych i komunikacyjnych od początku był postrzegany jako szansa dla osób z niepełnosprawnościami. Dotyczyło to zwłaszcza tych, którzy ze względu na swoje ograniczenia nie mogli uczestniczyć w aktywnościach społecznych i korzystać z powszechnie dostępnych usług.
Maciej Polak: Od momentu transformacji ustrojowej zapoczątkowanej w 1989 roku Polska doświadczyła wyraźnej poprawy warunków życia oraz poprawy sytuacji socjoekonomicznej. Jednakże zmiany te nie rozłożyły się równomiernie w społeczeństwie. Mogło to pogłębić zróżnicowanie w sytuacji zdrowotnej między regionami.