Czterdziesty trzeci miniwywiad z cyklu „Trzy pytania do absolwenta” – przygotowanego przez Ilonę Nenko – w którym nasi absolwenci opowiadają o życiu zawodowym po studiach w Instytucie Zdrowia Publicznego. Celem cyklu jest prezentacja doświadczeń i perspektyw (w tym cennych porad zawodowych) profesjonalistów zdrowia publicznego zarówno w Polsce, jak i na świecie. Dzisiaj prezentujemy historię Morgan Jade, która ukończyła studia magisterskie EuroPubHealth+ (EPH) w 2019 roku i pracuje w Washington State Department of Health w Stanach Zjednoczonych.
Zapraszamy na nowy mini-cykl, przygotowany przez Macieja Furmana – w którym będziemy przedstawiać doświadczenia naszych studentów i absolwentów nt. wyjazdów w ramach programu Erasmus pt . Jak to jest być Erasmusem? Pierwszą osobą, która opowie nam o swoich przeżyciach jest Joanna Żyrek. Joanna brała udział w wymianie w semestrze zimowym roku akademickiego 2019/2020 na Uniwersytecie w Kopenhadze.
W sytuacji globalnego kryzysu epidemicznego hasło „wszystkie ręce na pokład” jest oczywiste, ale także wtedy nie można wyłączyć myślenia „i co dalej” i „co poza” sferą bezpośredniego zagrożenia koronawirusem. Pamiętajmy, że decyzje tymczasowe trwają najdłużej i warto zawsze pomyśleć, co będzie, jeśli obecny krok, rozsądny na dzisiaj, może być hamulcem rozwiązywania spraw w przyszłości i to nie tej dalekiej, ale już w sytuacji wolnej od stanu nadzwyczajnego. Ponadto weźmy też pod uwagę, że prawdopodobieństwo tego rodzaju kryzysów może stać znakiem nadchodzących czasów (epidemie i katastrofy klimatyczne). Konieczne jest zatem takie przedstawianie propozycji doraźnych rozwiązań, które osadzałoby je w wieloletniej, strategicznej perspektywie.
Alicja Domagała: Aktualne wyzwania dotyczące walki z pandemią COVID-19, pokazują dobitnie jak ogromną rolę dla zapewnienia bezpieczeństwa pacjentów odgrywają pracownicy medyczni. I chodzi tutaj nie tylko o ich wiedzę, doświadczenie i umiejętności, ale także konieczność pracy w warunkach silnego stresu, przemęczenia oraz narażenia własnego zdrowia. Deficyty kadrowe w polskim systemie zdrowotnym są faktem i poważnym zagrożeniem zdrowia mieszkańców Polski – i nie tylko w okresie pandemii. Żeby jednak trafnie odpowiedzieć na ten problem trzeba go dobrze zrozumieć. Oto, więc, kilka faktów i mitów związanych z występowaniem braków kadrowych w naszym systemie.
Christoph Sowada: Cały świat wstrzymał oddech. Puste ulice, puste place, wyludnione korty, zamknięte sklepy i setki milionów ludzi skupionych na poszukiwaniu informacji o liczbie nowych przypadków zakażenia, liczbie osób, które niestety zmarły. Niektórzy politycy z podawania niepokojących informacji robią show, inni zamykają wpierw swoje oczy, i najwidoczniej również umysł na to, co się w rzeczywistości dzieje, po to, by parę dni później pozować na wybawicieli swoich narodów i państw. Także wielu dziennikarzy w pandemii koronawirusa upatruje swoją szansę na zabłyśnięcie (chociażby na chwilę) na firmamencie ogólnej pogoni za sensacją. Informacje, już przetworzone, podawane są w sposób mający wzbudzić jeszcze większy niepokój społeczeństwa, przede wszystkim mający wzbudzić nieufność wobec środowisk eksperckich.