Pięćdziesiaty miniwywiad z cyklu „Trzy pytania do absolwenta” – przygotowanego przez Ilonę Nenko – w którym nasi absolwenci opowiadają o życiu zawodowym po studiach w Instytucie Zdrowia Publicznego. Celem cyklu jest prezentacja doświadczeń i perspektyw (w tym cennych porad zawodowych) profesjonalistów zdrowia publicznego zarówno w Polsce, jak i na świecie. Dzisiaj prezentujemy historię dr. Dawida Sikory, który ukończył studia magisterskie zdrowia publicznego w roku 2002, a w roku 2012 obronił doktorat i aktualnie pracuje w dwóch szpitalach, jako dyrektor ds. kontraktowania świadczeń.
Andrzej Galbarczyk: Cały pomysł na nasz projekt wziął się z tego, że pewnego dnia znalazłem badanie na temat bakterii zasiedlających twarze brodatych mężczyzn pracujących w szpitalach. Autorzy tego badania zakładali, że tylko gładko ogolona twarz zapewnia odpowiednią higienę wśród pracowników szpitali. Ku ich zdziwieniu okazało się, że twarze pokryte gęstą brodą rzadziej były skolonizowane przez groźne bakterie, takie jak gronkowiec złocisty. […] Skoro włosy na twarzy są takie korzystne, to włosy tam na dole powinny wykazywać podobne właściwości.
Polska zmaga się obecnie z najwyższą inflacją od 30 lat. Także podmioty świadczące usługi zdrowotne, już od lat borykające się z ogromnymi problemami finansowymi, konfrontowane są z gwałtownie rosnącymi wskutek inflacji kosztami. W jakim stopniu inflacja wpływa na sytuację finansową szpitali? Poszukiwaniu odpowiedzi na to pytanie poświęcona została praca dyplomowa Borysa Yeshtokina pod opieką prof. Christopha Sowady (przy ukończeniu studiów pierwszego stopnia na kierunku Zarządzanie w ochronie zdrowia na Wydziale Nauk o Zdrowiu na Uniwersytecie Jagiellońskim Collegium Medicum). W ramach pracy autor przeprowadził wywiady z siedmioma dyrektorami polskich szpitali, którzy podzieli się swoimi spostrzeżeniami na temat wpływu inflacji na sytuację ich szpitali.
Magdalena Klimek: Z ewolucyjnego punktu widzenia – zgodnie z „teorią historii życia” (Stearns, 2000) – doświadczenie trudnych, zagrażających przetrwaniu warunków wczesnorozwojowych, skutkować powinno przyspieszeniem procesów prowadzących do szybszego przekazania kopii własnych genów kolejnym pokoleniom. Oznacza to także przyspieszoną historię reprodukcyjną, tj. szybsze urodzenie pierwszego czy ostatniego dziecka, krótsze odstępy pomiędzy poszczególnymi ciążami, itd. […] Postanowiliśmy sprawdzić powyższe założenia. Poszukiwaliśmy odpowiedzi na pytanie czy doświadczenie stresu psychologicznego w okresie dzieciństwa będzie skutkować przyspieszonym dojrzewaniem kobiet, a także przyspieszoną historią reprodukcyjną, a w konsekwencji posiadaniem liczniejszego potomstwa.
Zofia Smoleń i Patrycja Machno: Do 70% pacjentów porzuca psychoterapię przed jej zakończeniem (Garfield 1994). Dlaczego? Większość jako przyczynę wskazuje nieodpowiedniego terapeutę, który nie rozumie ich problemu, albo nie ma doświadczenia w jego leczeniu. Wydaje się zatem, że kluczem do rozwiązania problemu osób odchodzących z terapii byłoby systematyczne dopasowywanie terapeutów (doświadczeniem, specjalnością) do pacjentów biorąc pod uwagę konkretne problemy tych ostatnich. Jednak, aby pacjent dowiedział się jaki jest jego problem i jakiego terapeuty ma szukać, musi najpierw pójść do terapeuty. Powstaje pytanie: czy ten element można w jakimś wymiarze zautomatyzować. W tym tekście opisujemy naszą (udaną) próbę budowy chatbota, który zamiast zadawać milion pytań zamkniętych (jak zwykle wymaga tego ankieta), za pomocą sztucznej inteligencji analizuje wypowiedzi pacjenta i wstępnie rozpoznaje choroby psychiczne na potrzeby doboru najbardziej właściwego specjalisty.