Piotr Czerwonka po biegu „5 na dobry początek” o puchar Dziekana Wydziału Farmaceutycznego pod patronatem Prorektora UJ ds. Collegium Medicum, wrzesień 2015 r.

Dziewiętnasty mini-wywiad z cyklu „Trzy pytania do absolwenta” – przygotowanego przez Ilonę Nenko – w którym nasi absolwenci opowiadają o życiu zawodowym po studiach w Instytucie Zdrowia Publicznego. Celem cyklu jest prezentacja doświadczeń i perspektyw (w tym cennych porad zawodowych) profesjonalistów zdrowia publicznego zarówno w Polsce, jak i na świecie.

Dzisiaj prezentujemy historię Piotra Czerwonki, który ukończył studia magisterskie na kierunku zdrowie publiczne w 2016 roku i zajmuje się programami polityki zdrowotnej w Ministerstwie Zdrowia.

Jak wygląda twoja ścieżka zawodowa?

Moja ścieżka kariery zaczęła rodzić się już podczas studiów I stopnia na Uniwersytecie Medycznym we Wrocławiu. To właśnie tam zacząłem interesować się na poważnie zdrowiem publicznym oraz postanowiłem angażować się w różne projekty. Jednym z nich było założenie koła naukowego, którego tematyka wiązała się z promocją zdrowia. Zaznaczę, że nasze główne działania w ramach koła opierały się na projektach społecznych, a nie naukowych. To jednak przyniosło oczekiwany efekt – zostałem zatrudniony w jednej z wrocławskich instytucji, w której zdobyłem pierwsze doświadczenie w zawodzie.

Zaraz po ukończeniu studiów magisterskich, zdecydowałem się na poszukiwanie pracy w Warszawie. Wybór ten podyktowany był głównie bliskością domu rodzinnego. Dodatkowo Warszawa szybko pokazała szerokie możliwości zawodowe i obiecujące perspektywy rozwoju. Poszukiwanie pracy rozpocząłem w sierpniu, a w październiku (2 dni po obronie pracy magisterskiej) rozpocząłem pracę w Ministerstwie Zdrowia. Zasadniczo, znalezienie pracy w wyuczonym zawodzie zajęło mi zaledwie miesiąc!

W resorcie zajmuję się programami polityki zdrowotnej na szczeblu centralnym. Obecnie, po ponad dwóch latach stażu w Ministerstwie mogę samodzielnie realizować krajowe projekty. Oznacza to, że biorę udział w ustalaniu ich budżetu i jestem przewodniczącym lub członkiem komisji konkursowej przy wyborze realizatorów tych programów. Przygotowuję także umowy z wybranymi jednostkami, które nadzoruję finansowo oraz merytorycznie. Ponadto oceniam i analizuję efektywność zrealizowanych zadań, tworzę raporty, współpracuję przy tworzeniu niektórych ustaw oraz rozporządzeń, biorę udział w komisjach sejmowych ds. zdrowia, a także posiedzeniach parlamentarnych. Co więcej, pod koniec 2018 roku zostałem powołany do rady społecznej Uniwersyteckiego Szpitala Dziecięcego w Krakowie, gdzie nabywam cennego doświadczenia w zarządzaniu podmiotem leczniczym. Jeśli chodzi o dalszą edukację, to niedawno ukończyłem studia podyplomowe w Szkole Głównej Handlowej w Warszawie z zakresu Zarządzania i Administracji. Głównym celem tych studiów było poszerzenie wiedzy nt. administracji, a także uzyskanie odpowiednich kompetencji w zarządzaniu zasobami ludzkimi. Tę ostatnią umiejętność planuję w przyszłości wykorzystać na wyższym stanowisku. W końcu trzeba mierzyć wysoko, prawda?

Jakie doświadczenia nabyte podczas studiów na zdrowiu publicznym pomogły ci w zdobyciu pracy?

Myślę, że oprócz szczęścia wpływ na to miał również fakt ukończenia studiów na Uniwersytecie Jagiellońskim, a także pokazanie przyszłemu pracodawcy zaangażowania w coś więcej niż same studia. Mam na myśli koła naukowe, prace naukowe, a także aktywne wsparcie przy organizowaniu konferencji, szkoleń itp. Wszystko to pozwoliło nabyć praktycznych umiejętności: pracy w zespole, organizacji czasu pracy, prowadzenia negocjacji, a także radzenia sobie w sytuacjach stresowych.

To właśnie podczas studiów w Instytucie Zdrowia Publicznego UJ CM odważyłem się wraz z koleżanką na przygotowanie pracy naukowej nt. korelacji pomiędzy powszechnie uznanymi determinantami zdrowia a stanem zdrowia populacji wybranych krajów europejskich. Praca ta została wyróżniona na konferencji dot. zdrowia publicznego we Wrocławiu. Bycie członkiem kół naukowych pozwoliło nie tylko poszerzać zainteresowania, ale również rozwinąć zdolności analityczne jak i zdolności selekcji informacji w dostępnych źródłach.

Jakie umiejętności zdobyte na studiach wykorzystujesz w pracy zawodowej?

Zajmując się programami polityki zdrowotnej na szczeblu centralnym, już na początku mogłem wykazać się wiedzą nabytą podczas studiów. Co prawda, głównie była to teoria, świetna umiejętność szukania informacji w dostępnych źródłach, a także orientacyjna znajomość niektórych ustaw. To jednak było bardzo istotne w pierwszych tygodniach pracy.

Z perspektywy czasu, a także przebiegu mojej kariery – w mojej opinii – program studiów mógłby zostać uzupełniony o aspekty lobbingu w ochronie zdrowia (w szczególności aspekty praktyczne: sposób działania mniejszych i większych interesariuszy, kampanie lobbingowe itp.). Poszerzyłbym program także o tworzenie umów cywilnoprawnych oraz aspekty odnoszące się do współpracy publiczno-prywatnej oraz koncepcji tzw. społecznie odpowiedzialnego biznesu.

Muszę wyraźnie zaznaczyć, że kamieniem milowym w moim rozwoju było wybranie studiów magisterskich w Instytucie Zdrowia Publicznego. Należy także przyznać (z całą sympatią i szacunkiem dla UM we Wrocławiu), że to właśnie na krakowskiej uczelni nauczyłem się najwięcej. W szczególności naukowego podejścia do zdrowia publicznego, praktycznych aspektów z zakresu ekonomii oraz analiz statystycznych. Myślę, że tematyka zajęć, sposób ich prowadzenia, a także wysokie oczekiwania niektórych wykładowców (które z perspektywy szarego studenta wydawały się zdecydowanie zawyżone) również znacznie przyczyniły się do podniesienia mojej wartości na rynku pracy.

Podsumowując, uważam, że każdy kto zdecyduje się na zdrowie publiczne musi wybrać swoją ścieżkę kariery. Czy to będzie promocja zdrowia, czy zarządzanie, a może kariera naukowca – nie ma znaczenia. Istotne jest to, aby mieć jakiś pomysł na siebie, być aktywnym i wierzyć w swoje możliwości. 

Blog Zdrowia Publicznego, red. M. Zabdyr-Jamróz, Instytut Zdrowia Publicznego UJ CM, Kraków: 27 czerwca 2019