Paulina Dusińska

Dwudziesty siódmy miniwywiad z cyklu „Trzy pytania do absolwenta” – przygotowanego przez Ilonę Nenko – w którym nasi absolwenci opowiadają o życiu zawodowym po studiach w Instytucie Zdrowia Publicznego. Celem cyklu jest prezentacja doświadczeń i perspektyw (w tym cennych porad zawodowych) profesjonalistów zdrowia publicznego zarówno w Polsce, jak i na świecie. Dzisiaj prezentujemy historię Pauliny Dusińskiej, która ukończyła studia magisterskie na kierunku zdrowie publiczne w 2016 roku i spełnia swoje marzenie ze studiów o zrobieniu doktoratu.

Jak wygląda twoja ścieżka zawodowa?

Przed prawdziwym wyzwaniem stanęłam kilka dni przed obroną pracy magisterskiej. Dowiedziałam się, że jest prowadzona rekrutacja do projektu związanego z mapami potrzeb zdrowotnych. Zadzwoniono do mnie i zaproszono na rozmowę rekrutacyjną, którą przeprowadzał… były wiceminister zdrowia i wybitny specjalista, prof. Rafał Niżankowski. Stres był ogromny, ale rozmowa przebiegła w bardzo miłej atmosferze i kilka dni później tworzyliśmy już z zespołem nasze biuro. Praca w tym projekcie była niesamowitym doświadczeniem i okazją do współpracy z wybitnymi ekspertami od ochrony zdrowia z całego świata (nawet z Australii) oraz naszym Ministerstwem Zdrowia, gdzie zostałam wysłana na pierwszą w życiu delegację.

Niestety, nasz projekt był zaplanowany na jeden rok, w związku z tym jeszcze przed jego zakończeniem szukałam kolejnej pracy. Tak zaczęła się moja przygoda z badaniami klinicznymi. Podjęłam pracę jako Koordynator Badań Klinicznych przy Szpitalu Specjalistycznym im L. Rydygiera w Krakowie. Praca na tym stanowisku wiązała się z ogromnym wyzwaniem, jakim było koordynowanie badań z zakresu onkologii. Po zakończeniu projektu musiałam niestety zmienić pracę, ze względu na brak możliwości współpracy na pełny etat.

Pojawiła się wówczas szansa na spełnienie marzenia, jeszcze z czasów studiów – na pracę w Narodowym Instytucie Zdrowia Publicznego – Państwowym Zakładzie Higieny. Od dłuższego czasu śledziłam na bieżąco stronę internetową Instytutu i w końcu trafiłam na ogłoszenie, które idealnie wpasowało się zarówno w moje oczekiwania, jak i kompetencje. Wiedziałam, że o stanowisko ubiega się wielu kandydatów, więc nie nastawiałam się na sukces. Jednak niedługo po rozmowie rekrutacyjnej otrzymałam telefon, że zostałam przyjęta. W Instytucie pełniłam obowiązki Specjalisty ds. edukacji zdrowotnej w projekcie dotyczącym profilaktyki upadków wśród osób starszych. Niezwykle miło wspominam ten etap życia, pracowałam w fantastycznym zespole i jeszcze dodatkowo w miejscu, które łączy historię zdrowia publicznego z nowoczesnością.

Moja przygoda z Instytutem na pewnie trwałaby dłużej, ale postanowiłam spełnić moje drugie marzenie ze studiów czyli studia doktoranckie. Jeszcze przed rekrutacją do pracy w Warszawie odbyłam spotkanie z doradcą zawodowym w ramach działalności Sekcji ds. Dydaktyki i Karier Akademickich UJ CM, prof. Joanną Bonior, która zainspirowała mnie do kontynuacji moich badań naukowych z okresu studiów magisterskich. Rekrutacja na studia doktoranckie wymagała długiego okresu przygotowań więc nie byłam do końca pewna czy zdążę ze wszystkim. Wzięłam udział w egzaminie wstępnym, a kilkanaście dni później okazało się, że zostałam przyjęta na studia doktoranckie z pierwszym miejscem na liście rankingowej. W obliczu takiego sukcesu decyzja była tylko jedna – powrót do Krakowa, za którym już mocno tęskniłam, również ze względów osobistych. Obecnie realizuję swój projekt badawczy, związany z bardzo bliskim mi tematem – Analiza roli absolwentów zdrowia publicznego na rynku pracy. Poza własną działalnością naukową, zajmuję się koordynowaniem projektu prowadzonego na UJ CM, związanego ze szkoleniem pracowników ochrony zdrowia z zakresu Health Technology Assessment.

Jakie doświadczenia nabyte podczas studiów na zdrowiu publicznym pomogły ci w zdobyciu pracy?

Pierwszym doświadczeniem, które ukierunkowało moją drogę zawodową i rozbudziło pasję do realizowania badań naukowych były praktyki w ramach projektu badawczego dotyczącego zdrowia reprodukcyjnego kobiet w Beskidzie Wyspowym. Kolejne doświadczenia, które niewątpliwie przyczyniły się do mojej późniejszej drogi zawodowej, zdobywałam w Kole Epidemiologii i Badań Populacyjnych. Zaczęłam od angażowania się w pomoc w organizacji ogólnopolskiej branżowej konferencji kardiologicznej. Później pracowałam jako asystent naukowy międzynarodowego projektu badawczego Consortium on Health and Ageing: Network of Cohorts in Europe and the United States – CHANCES, który prowadzony był przez Zakład Epidemiologii i Badań Populacyjnych. Dodatkowo działałam w Zarządzie Studenckiego Towarzystwa Naukowego UJ CM. To właśnie podczas działalności w tym ostatnim odbyłam warsztat z wystąpień na konferencjach oraz współpracy w zespole, które są podstawą w niemalże każdej pracy.

Jakie umiejętności zdobyte na studiach wykorzystujesz w pracy zawodowej?

Interdyscyplinarność kierunku zdrowie publiczne jest jego ogromną zaletą. Moja ścieżka zawodowa obejmowała różne dziedziny i zakresy wykonywanych obowiązków i tak naprawdę na każdym stanowisku mogłam czerpać z wiedzy, jaką otrzymałam w Instytucie Zdrowia Publicznego. Na większości stanowisk wykorzystywałam umiejętności zdobyte na epidemiologii, biostatystyce, zarządzaniu, polityce zdrowotnej czy farmakoekonomice. Bardzo cenną lekcją, jaką również wyniosłam ze studiów jest umiejętność krytycznego myślenia oraz odróżniania faktów od opinii. Uważam, że ta zdolność jest niezwykle potrzebna w dobie ogromu informacji, z jakimi stykamy się każdego dnia.

Blog Zdrowia Publicznego, red. M. Zabdyr-Jamróz, Instytut Zdrowia Publicznego UJ CM, Kraków: 31 października 2019