Blog Zdrowia Publicznego


Pierwsze wytyczne WHO co do cyfrowych interwencji zdrowotnych (Światowy Dzień Społeczeństwa Informacyjnego)

Szczepan Jakubowski: Poprawa ludzkiego zdrowia staje się coraz ważniejszym obszarem stosowania rutynowych i innowacyjnych form technologii informacyjno-komunikacyjnych. Międzynawowa Organizacja Zdrowia we współpracy z Norweskim Instytutem Zdrowia Publicznego po kilku latach pracy opublikowała w 2019 roku dokument pt. Wytyczne WHO: zalecenia dotyczące interwencji cyfrowych na rzecz wzmocnienia systemu opieki zdrowotnej. Jego celem jest przedstawienie opartych na dowodach rekomendacji dotyczących tych cyfrowych interwencji, które mają szansę przyczynić się do poprawy systemu opieki zdrowotnej. W dokumencie podkreślono, że interwencje cyfrowe powinny uzupełniać i wzmacniać funkcje systemu opieki zdrowotnej – choćby przez mechanizmy takie jak przyspieszona wymiana informacji. Zastrzega się jednak, że technologie te nie zastąpią podstawowych elementów systemu: personelu medycznego, odpowiedniego finansowania, dobrego zarządzania i nadzoru oraz dostęp do podstawowych produktów leczniczych.

[Absolwenci] O łączeniu biznesu z ochroną zdrowia. Na ‘Trzy pytania do absolwenta’ odpowiada Monika Kukla

Trzynasty mini-wywiad z cyklu „Trzy pytania do absolwenta” – przygotowanego przez Ilonę Nenko – w którym nasi absolwenci opowiadają o życiu zawodowym po studiach w Instytucie Zdrowia Publicznego. Celem cyklu jest prezentacja doświadczeń i perspektyw (w tym cennych porad zawodowych) profesjonalistów zdrowia publicznego zarówno w Polsce, jak i na świecie. Dzisiaj prezentujemy historię Moniki Kukli, która ukończyła studia magisterskie na kierunku zdrowie publiczne w 2018 roku i pracuje jako konsultant ds. rozwiązań biznesowych w Comarch Healthcare.

Choroby rzadkie – częsty problem (cz. 1)

Szczepan Jakubowski i Paweł Kawalec: Mimo, że poszczególne choroby rzadkie nie występują często w populacji to koszty ich farmakoterapii mogą stanowić spore wyzwanie dla wielu systemów ochrony zdrowia. Głównym powodem są wysokie koszty leków stosowanych w ich przypadku, czyli tzw. leków sierocych. Według wytycznych Komisji Europejskiej każde schorzenie dotykające mniej niż pięć osób na 10 tyś. jest uznawane za chorobę rzadką. Cześć pacjentów cierpi na jeszcze mniej spotykane tzw. choroby ultrarzadkie. Te ostatnie występują w przypadku jednej (lub nawet mniej niż jednej) osoby na 100 tyś. Szacuje się, że około 5-8 tys. różnych rodzajów chorób rzadkich dotyka 6-8% populacji UE, co stanowi od 27 do nawet 36 mln chorych.

[Absolwenci] Zdrowie publiczne daje nieograniczone możliwości rozwoju. Na ‘Trzy pytania do absolwenta’ odpowiada Katarzyna Dubas-Jakóbczyk

Dwunasty mini-wywiad z cyklu „Trzy pytania do absolwenta” – przygotowanego przez Ilonę Nenko – w którym nasi absolwenci opowiadają o życiu zawodowym po studiach w Instytucie Zdrowia Publicznego. Celem cyklu jest prezentacja doświadczeń i perspektyw (w tym cennych porad zawodowych) profesjonalistów zdrowia publicznego zarówno w Polsce, jak i na świecie. Dzisiaj prezentujemy historię Katarzyny Dubas-Jakóbczyk, która ukończyła studia magisterskie na kierunku zdrowie publiczne w 2007 roku i w Zakładzie Ekonomiki Zdrowia i Zabezpieczenia Społecznego Instytutu Zdrowia Publicznego zajmuje się zagadnieniami z obszaru organizacji i finansowania ochrony zdrowia w ujęciu zarówno makro jak i mikro.

[Absolwenci] Praktyki wprowadzeniem i przepustką do pracy zawodowej. Na ‘Trzy pytania do absolwenta’ odpowiada Małgorzata Zbroja

Jedenasty mini-wywiad z cyklu „Trzy pytania do absolwenta” – przygotowanego przez Ilonę Nenko – w którym nasi absolwenci opowiadają o życiu zawodowym po studiach w Instytucie Zdrowia Publicznego. Celem cyklu jest prezentacja doświadczeń i perspektyw (w tym cennych porad zawodowych) profesjonalistów zdrowia publicznego zarówno w Polsce, jak i na świecie. Dzisiaj prezentujemy historię Małgorzaty Zbroi, która ukończyła studia magisterskie na kierunku zdrowie publiczne w 2012 roku i zajmuje się analizą kosztów w Krakowskim Szpitalu Specjalistycznym im. Jana Pawła II.